Lenore - Müzik

Chick Corea 1960'lardan Bu Yana Ortaya Koyduğu Çalışmalarla Caz Müziğinin En Önemli Temsilcilerinden Biri Olmayı Başarmıştır. Herbie Hancock Ve Keith Jarrett Ile Birlikte Bill Evans Ve McCoy Tyner Gibi Isimlerin Ardından Gelen En Önemli Tarz Belirleyicilerinden Olan Piyano Üstâdı Aynı Zamanda "Spain" "La Fiesta" Ve "Windows" Gibi Caz Müziğinde Ölçü Niteliğinde Eserlere Imza Atmıştır. Chick Corea Henüz Dört Yaşındayken Piyano Çalmaya Başladı O Yıllarda Horace Silver Ve Bud Powell Gibi Isimlere Benzemeye Çalışıyordu. Mongo Santamaria Ve Willie Bobo 1962-1963 Blue Mitchell 1964-1966 Herbie Mann Ve Stan Getz'in Topluluklarıyla Çalarak Kazandığı Deneyimler Kendisi Için Çok Yararlı Oldu. 1966'da "Tones For Joan's Bones" Ile Yaptığı Ilk Kaydın Ardından 1968'de Miroslav Vitous Ve Roy Haynes Ile Oluşturdukları Üçlü "Now He Sings Now He Sobs" Ile Kısa Zamanda Klasikleşecek Çalışmalar Yaptılar. Bir Süre Sarah Vaughan Ile Çalıştıktan Sonra Miles Davis Efsanesinin Yanına Geçti Ve Zamanla Herbie Hancock'un Yerini Aldı. 1968'den 1970'e Davis Ile Çok Mühim Bir Geçiş Sürecini Birlikte Yaşadı. Trompetçi Sonunda Corea'yı Elektrikli Klavyeyi Çalması Için Ikna Etmeyi Başardı "Filles De Kilimanjaro" "In A Silent Way" "Bitches Brew" "Miles Davis At The Fillmore" Gibi Son Derece Önemli Albümlerde Yer Aldı. Davis'in Yanından Ayrıldığında Chick Corea Evvela "Circle"da Akustik Cazın Öncü Icracılığını Yapmayı Seçti. "Circle"ın Kadrosu Anthony Braxton Dave Holland Ve Barry Altschul'dan Oluşuyordu. 1971'in Sonunda Corea Yine Alanını Değiştirdi. "Circle"dan Ayrılan Corea Stan Getz Ile Kısa Bir Süre Bir Araya Geldikten Sonra Stanley Clarke Joe Farrell Airto Ve Flora Purim Ile Yola Çıktığı Brazilya Müziği Esintileri Barındıran "Return To Forever"i Kurdu. Bir Yıl Geçmeden Corea Clarke Bill Connors Ve Lenny White Ile "Return To Forever"i Hızlı Ve Güçlü Bir Kaynaşma Fusion Topluluğuna Dönüştürdü. Connors'un Yerini 1974'te Al DiMeola Alacaktı. Müzik Rock Temelli Olsa Da Caz Doğaçlamaları Barındırmaktaydı Corea Tarzı Elektriğin Perdelemelerine Rağmen Hâlâ Hissediliyordu. 1970'lerin Sonunda Dağılan Topluluğun Ismini Corea Ile Clarke Büyük Topluluk Buluşmaları Için Kullanır Oldu. Sonraki Birkaç Yıl Boyunca Genellikle Akustik Icralarına Ağırlık Veren Sanatçı Gary Burton Ve Herbie Hancock Ile Çıktığı Ikili Düet Turneleri Michael Brecker Dörtlüsü Miroslav Vitous Ve Roy Haynes Ile Birlikte Kurulan Üçlü Thelonious Monk'a Ithaf Çalışmaları Ve Hatta Klasik Müzik Ile Ilgili Olanlar Gibi Pek Çok Değişik Girişimlerde Görev Aldı. 1985 Yılında Chick Corea "Elektric Band" Adıyla Sonuç Olarak Kadrosunda Basta John Patitucci Gitarda Frank Gambale Saksofonda Eric Marienthal Ve Davulda Dave Weckl'i Barındıran Yeni Bir Kaynaşma Fusion Topluluğu Kurdu. Müziğini Bir Anlamda Dengeleyebilmek Adına Birkaç Yıl Sonra Patitucci Ve Weckl Ile "Akoustic Trio"yu Yarattı. 1990'ların Başında Patitucci Kendi Yoluna Gidince Kadro Değişti Ama Corea Topluluklar Kurup -Ki Bunlar Arasında Yine Patitucci Ve Bob Berg'in De Bulunduğu Bir Dörtlü De Vardı- Onları Kışkırtmaktan Geri Durmadı. 1996-1997 Yılları Boyunca Ise Corea Bud Powell Ve Thelonius Monk'un Eserlerinin Çağdaş Yorumlarını Çalan Kenny Garrett Ve Wallace Roney'nin De Aralarında Bulunduğu Yıldızlar Takımı Niteliğinde Bir Beşli Ile Turneye Çıktı. 21. Yüzyılı 2000 Yılında "Solo Piano Originals" Ve "Solo Piano Standards" Adlarıyla Bir Çift Piyano Solosu Kaydı Çıkararak Karşılayan Corea Bir Yıl Sonra Ise "Past Present & Futures" Çalışmasını Müzikseverlerin Beğenisine Sundu. 2003 Yılında Gelen "Rendezvous In New York"u 2004'te "To The Stars" Izledi. Sanatçının Bu Üretkenliği 2006 Tarihli "The Ultimate Adventure" Ile Devam Etti. read less